به نقل از «آفتاب»

روابط ایران و چین و مشکل بزرگی به نام تحریم‌های آمریکا| بدون احیای برجام؛ هیچ!

تاریخ انتشار: ۲۷ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۱۲۴۱۵۸

آفتاب‌‌نیوز :

مهرداد عباد عضو هیئت نمایندگان اتاق تهران گفت: «سفر رئیسی به چین بدون احیای برجام جنبه نمایشی دارد». به نظر می‌رسد این اظهارنظر به نگرانی شرکت‌ها و مقامات دولت چین در مورد واکنش‌های ایالات متحده اشاره دارد.

به گزارش آفتاب‌نیوز؛ واردات ایالات متحده آمریکا از چین در سال ۲۰۲۲ به بیش از ۵۳۷ دلار رسید، در حالی که آمریکا در این سال تنها ۱۵۴ میلیارد دلار کالا و خدمات به چین صادر کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این حجم عظیم تراز منفی تجاری، سود قابل توجهی برای پکن به همراه داشته و آمریکا را به بزرگ‌ترین شریک تجاری چین بدل ساخته است، شریکی که نقشی حیاتی در برون رفت اقتصاد غول سرخ صنعتی از رکود پساکرونا بر عهده دارد و چین ابداً مایل نیست تا این روابط تجاری پرسود را قربانی رابطه با کشور‌های کم‌اهمیت‌تر برای خودش نمایید.

ابراهیم رئیسی در مقاله‌ای در روزنامه مردم (پیپیلز دیلی) چین نوشت: «دوستان قدیمی بهترین شرکا برای همکاری‌های آینده هستند» به گزارش رسانه‌های نزدیک به دولت، در سفر رئیس جمهور به چین ۲۰ سند همکاری معادل ۱۲ میلیارد دلار در حوزه‌های مختلف به امضاء رسید. پیش از این نیز گفته شده بود که جمهوری خلق چین در قالب سند همکاری ۲۵ ساله قریب ۴۰۰ میلیارد دلار در ایران سرمایه گذاری خواهد کرد.

اعدادی بسیار درشت که در طول سال‌های مختلف بار‌ها تکرار شده، اما بالفعل نشده‌اند. بر اساس آمار‌های رسمی در ۱۲ ماه اول دولت سید ابراهیم رئیسی، چین تنها ۱۶۲ میلیون دلار در ایران سرمایه‌گذاری کرده است.

به نوشته بلومبرگ چین قرارداد سرمایه‌گذاری معادل ۵۰ میلیارد دلار با عربستان به امضاء رسانده و از این مقدار معادل ۵ میلیارد دلار در سال اخیر به پروژه‌های مانند شهر نئوم تزریق شده است. شرکت سعودی آرامکو نیز قرار است با مشارکت دولت چین یک مجتمع پالایشگاهی ۱۰ میلیارد دلاری در شمال غرب چین تاسیس نمایید.

رویترز حجم تجارت عربستان و چین در ۲۰۲۱ را  بیش از ۸۷ میلیارد دلار اعلام کرد. این در حالی است که به گفته صفری معاون دیپلماسی اقتصادی وزارت امور خارجه، حجم کل تجارت ایران و چین قریب یک سوم این عدد است (۲۵ میلیارد دلار).

اخیراً سندی دولتی در فضای مجازی منتشر شده است که در آن مسئولین جمهوری اسلامی از کم‌کاری چین و روسیه در همکاری‌های  اقتصادی گلایه می‌کند.

با وجود آنکه سایت دولت سفر رئیس جمهور به چین را یک دستاورد بزرگ اقتصادی نامیده، اما از هیچ پروژه یا طرح مشخصی در ایران که چینی‌ها مایل به سرمایه‌گذاری در آن باشند نام نبرده است. میدان نفتی یادآوران آخرین پروژه بزرگی بود که دولت چین در آن حضور داشت، با خروج شرکت سینوپک چین از این طرح، پرونده حضور قابل توجه چین در اقتصاد ایران نیز بسته شد و هنوز گشوده نشده است. چینی‌ها همچنین علی‌رغم وعده‌هایی که عنوان کردند، حاضر به سرمایه‌گذاری در پروژه مکران و بندر چابهار نشدند و بند گوادر پاکستان را جایگزین آن کردند.

ژو ژیکون، استاد علوم سیاسی و روابط بین‌الملل در دانشگاه باکنل آمریکا، در گفتگو پایگاه خبری rfa.org گفت: استقبال چین از رئیس‌جمهور ایران به معنی تمایل به تشدید تقابل با غرب نیست. شی جی پینگ در سفر به عربستان به شکل باشکوهی مورد استقبال قرار گرفت و روابط  چین و کشور‌های عربی بسیار گرم است. چین تمایل به گزینش کشوری خاص در خاورمیانه ندارد و پکن تلاش دارد که در این زمینه توازن را حفظ کند.

زینب ریبوآ محقق مرکز صلح و امنیت خاورمیانه در موسسه هادسون نوشت: «ایران نگران این موضوع است که ارزش سیاسی‌اش برای چین کاهش یافته باشد. البته چین از سفر رئیس جمهور ایران به این کشور خوشحال است، چون نشان دهنده نفوذ چین در خاورمیانه است.»

هر چند گلوبال تایمز چین در تحلیلی که در مورد این سفر منتشر کرد، نوشت: «مبادلات تجاری دو کشور ایران و چین به رضایت واشنگتن بستگی ندارد»، اما بسیاری از کارشناسان مدعی شده‌اند که بعید است انبوه تفاهم‌نامه‌ها، سند‌های همکاری و وعده‌های که پیش از این نیز داده شده، بدون توافق برجام و لغو تحریم‌های ایالات متحده، به مرحله اجرا و تزریق واقعی ارقام درشت سرمایه برسد.

دولت چین روابط  کج دار و مریز مشابه‌ای نیز با پیونگ یانگ دارد و شرکت‌های کره شمالی در چین فعال هستند، اما پکن هرگز حاضر نشده روابط تجاری مهم خود با غرب را قربانی رابطه با کشور‌های تحت تحریمی مانند جمهوری اسلامی ایران و کره شمالی نمایید. در حال حاضر حجم سرمایه‌گذاری چین در افغانستان به بیش از ۵۰۰ میلیون دلار (چند برابر ایران) رسیده است. با توجه به قرارداد شرکت گروه متالوژی چین (MCC) برای سرمایه‌گذاری در مس افغانستان انتظار می‌رود که این سرمایه‌گذاری به زودی به ۳ میلیارد دلار نیز برسد.

برخی رسانه‌های داخلی مدعی شده‌اند که دولت در این دیدار‌ها از چین خواسته است که در ایران یک شبکه اجتماعی تاسیس نمایید، انتظار می‌رود که فروش دوربین‌های امنیتی چینی و همکاری‌های اینچنینی در دولت جدید رشد یابد، اما تردید‌های بسیاری ابراز شده که چین حاضر باشد به پروژه‌های اقتصادی بزرگ ایران مانند افغانستان یا عربستان پولی تزریق نمایید.

منبع: آفتاب

کلیدواژه: روابط ایران و چین میلیارد دلار سرمایه گذاری رئیس جمهور دولت چین سفر رئیس

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۱۲۴۱۵۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دویچه‌وله: تحریم‌ها ناکارآمد است اما غرب ناچار است تحریم کند!

شبکه رسانه‌ای دولت آلمان می‌گوید: تحریم‌ها علیه ایران و روسیه کارآمد نیستند اما غرب مجبور است تحریم کند.

به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: دویچه‌وله در تحلیلی که به ارزیابی تحریم‌های غرب اختصاص داشت، نوشت: ایران ۴۰ سال است که با تحریم‌های غرب زندگی می‌کند اما هرگز سرعت تحریم‌ شدنش به اندازه روسیه نبوده است. ایران می‌داند، چین می‌داند و ظاهراً دولت آمریکا هم می‌داند مبنی بر اینکه با وجود تحریم‌های موجود علیه صنعت نفت جمهوری اسلامی، نفت ایران با حجم بی‌سابقه به چین ارسال می‌شود. خاویر بلاس، ستون‌نویسی که مباحث مرتبط با انرژی و کالاها را برای بلومبرگ پوشش می‌دهد، اخیراً توضیح داد که چگونه نفت ایران به چین می‌رسد. اگر دولت چین را باور دارید، این کشور هیچ نفتی از ایران وارد نمی‌کند؛ صفر. حتی یک بشکه. در عوض، مقدار زیادی نفت خام از مالزی وارد می‌کند. به حدی که طبق داده‌های رسمی گمرک چین، این کشور به نوعی بیش از دو برابر بیشتر از تولید واقعی مالزی از آن کشور نفت می‌خرد. با تغییر نام نفت ایران، مالزی در سال گذشته پس از عربستان، روسیه و عراق به چهارمین تامین‌کننده بزرگ نفت خارجی چین تبدیل شد. سال‌هاست که ایران از امارات به عنوان مرکز دور زدن تحریم‌ها استفاده کرده است. دبی، یکی از هفت امارت امارات، دروازه ورود کالاهای ممنوعه غیر از نفت به ایران است. تهران مدت‌هاست که زنجیره‌های تامین خود را تغییر داده تا تقریبا همه چیزهایی که توسط آمریکا یا اتحادیه اروپا تحریم شده، به دست آید.

پس از تحریم‌های غرب، روسیه مجبور شد مسیرهای تجاری مشابهی ایجاد کند تا از تامین پایدار کالاهای حیاتی برای اقتصاد خود اطمینان حاصل کند. جمهوری‌های شوروی سابق در آسیای مرکزی برای دور زدن تحریم‌ها ایده‌آل بوده‌اند، زیرا کشورهایی مانند قزاقستان یا قرقیزستان بخشی از اتحادیه گمرکی با مسکو هستند. علاوه‌بر این، فواصل بسیار زیاد، کنترل تحریم‌ها را عملاً غیرممکن می‌کند؛ قزاقستان به تنهائی بیش از ۷۵۰۰ کیلومتر با روسیه مرز مشترک دارد.

به‌عنوان مثال، به‌دلیل استراتژی تحریم‌های روسیه، ارمنستان شاهد افزایش تقریباً ۱۰۰۰درصدی واردات خودروها و قطعات آلمانی در سال گذشته بود. بر اساس آخرین داده‌های ارائه‌شده توسط پایگاه داده جهانی ردیابی تحریم‌ها، روسیه تحریم‌شده‌ترین کشور جهان است. با این حال، اقتصاد روسیه سال گذشته رشد قابل‌توجهی معادل ۳.۶‌درصد را تجربه کرد و به گفته‌ وزیر دارایی، کرملین انتظار دارد که نرخ رشد در سال ۲۰۲۴ «در همان سطح» باقی بماند. صندوق بین‌المللی پول پیش‌بینی‌های رشد روس‌ها را تایید می‌کند و نرخ رشد تولید ناخالص‌ داخلی را ۳.۲درصد تعیین می‌کند.

تحریم‌های مالی، دسترسی بانک‌های روسیه به بازارهای مالی بین‌المللی را محدود و آنها را از سیستم بانکی مهم و حیاتیِ سوئیفت (SWIFT) که عامل انجام اکثر نقل‌وانتقالات بین‌المللی پول و اوراق بهادار است، خارج کرده‌اند. علاوه‌بر این، بانک مرکزی روسیه از دسترسی به ذخایر هنگفت خود که در کشورهای G۷ قرار دارد، محروم شده است. نکته قابل‌توجه این است که تنها تحریم‌هایی که توسط شورای امنیت سازمان اعمال می‌شوند از نظر قانونی برای همه کشورهای جهان الزام‌آور هستند. در واقع چند کشور مانند هند، برزیل و چین وجود دارند که به این تحریم‌ها پایبند نبوده‌اند.

با وجود عدم‌قابلیت اجرای کامل تحریم‌ها توسط غرب، چرا این کشورها همچنان به اعمال آنها ادامه می‌دهند؟ به گفته کریستین فون سوست، کارشناس تحریم‌ها در مؤسسه آلمان برای مطالعات جهانی و منطقه‌ای، «اگر هیچ تحریمی اعمال نمی‌شد، تقریباً مانند حمایت ضمنی ‌بود، یا انگار کسی به حمله روسیه پاسخ نمی‌دهد.»

واشنگتن قصد دارد چند بانک چینی را هدف قرار دهد تا از اعمال تحریم‌های غرب اطمینان حاصل کند. دولت جو بایدن، می‌خواهد پکن را از سیستم مالی جهانی کنار بگذارد تا جریان تامین مالی ماشین‌آلات جنگی روسیه را متوقف کند.

در اتحادیه اروپا، ژانویه سال گذشته فردی به نام دیوید اوسالیوان، فرستاده ویژه تحریم‌ها از ایرلند، برای مشارکت در تلاش‌های دیپلماتیک به منظور اجرای رژیم تحریم‌های این اتحادیه، منصوب شد. وظیفه او همچنین این است که برای مثال به کشورهای همسایه روسیه سفر کند و دولت‌های آنجا را متقاعد کند که تحریم‌ها را با جدیت بیشتری اجرا کنند. مشکل کلی این است که هم روسیه و هم ایران، راه‌هایی برای دور زدن تحریم‌ها دارند.